مقاله نویسی پیشرفته

معمولا مقاله به نوشته‎ای گفته می‎شود که یکی از اهداف نویسنده آن بررسی یکی از مسائل علمی، ادبی، اجتماعی، اخلاقی و جز آنها باشد و قصد دارد با پژوهش دقیق موضوع را اثبات یا رد کند.  در ایران مقاله نویسی از قرن سیزدهم میلادی به بعد رایج شد. اما درکشورهای اروپایی مقاله نویسی از اوایل قرن هفدهم که نخستین نشریه‎های دوره‎ای کشورهای اروپایی انتشار یافت آغاز گردید. درعصر حاضر که موسوم به عصر اطلاعات می‏باشد، انتشار مقاله‏ی پژوهشی در نشریات و مجلات معتبر پژوهشی، اصلی‏ترین و مهم‏ترین شیوه‏ی ارائه‏ی نتایج یک مطالعه و تحقیق می‏باشد و در مجامع علمی بین المللی میزان مشارکت افراد، دانشگاه‏ها و یا کشورها در تولید علم، با تعداد مقالات چاپ شده‎ی آنها در نشریات معتبرعلمی سنجیده می‏شود.

اقدامات لازم قبل از نوشتن مقاله:

• انتخاب مجله یا کنفرانس مناسب بر اساس موضوع
• جزییات موضوعات موردعلاقه مجله یا کنفرانس  چیست?
• مجله هر چند وقت منتشر می شود؟ ( آخرین تاریخ برای ارسال به کنفرانس؟)
• مجله چه نوع مقالاتی را چاپ می کند؟ ( موضوع کنفرانس چیست؟)
• آیا وجهی برای چاپ مقاله دریافت می کنند؟
• آیا تصاویر و اشکال را چاپ می کنند؟
• دستورالعمل سبک نگارش مجله یا کنفرانس چیست؟

بررسی و تحلیل مقوله ها و نکات مورد توجه در انتخاب موضوع:

• علاقمند بودن به موضوع
•  نو بودن موضوع (تکراری و یا تقلیدی صرف نباشد)
• ارزشمند بودن موضوع: مطرح بودن در سطح سازمان، ملی یا منطقه ای یا جهانی
• منطقی بودن و نه فریبنده بودن
•  کاربردی بودن مطرح بودن به منزله مسئله (امکان تعریف یک مسئله جدید مبتنی بر پیشینه پژوهش یا تجربیات حرفه ای و شخصی)
• امکان طرح و تعریف سؤال یا فرضیه بر اساس مسائل عملی یا نظری
• برای پاسخ به سئوالها، راه حل علمی و روش مناسب وجود داشته باشد.
• امکان عملی اجرای پژوهش
• انجام مراحل تحقیق با دشواری غیرعادی همراه نباشد.
• مطالعات نظری و دستیابی به منابع برای مطالعه امکان پذیر باشد.
• نمونه جامعه پژوهش قابل دسترس باشد.
• شیوه گردآوری اطلاعات (توزیع پرسشنامه و یا مصاحبه و یا راه های دیگر) در مدت زمان مشخص قابل انجام باشد.
• به شکلی جذاب و جلب کننده جمله‌بندی شده باشد.
• کوتاه، دقیق و رسا، و فاقد پیش داوری باشد.
• باید جمله خاصی باشد که نکات اصلی و عمده موضوع را در بر داشته باشد.
• از کلمات «بررسی» و «مطالعه» استفاده نکنید.
• کمتر از 10 کلمه باشد و از کلمات تکراری استفاده نشود.
• در نام‌گذاری اکثر تحقیق ها این نکات در نظر گرفته می شود: چه چیزی را میخواهیم بررسی کنیم، در چه جامعه ای، در کجا و در چه زمانی.
• در عنوان مقاله نتیجه پژوهش بصورت ثابت ذکر نشود.
• اگر کلماتی در توصیف ویژگی مطالعه شما نقش کلیدی دارند حتما در عنوان خود آن را بگنجانید. مثل مطالعه آینده نگر مطالعه دوسویه کور یا مطالعه تصادفی شده
• هیچ گاه نباید در عنوان مقاله نتیجه پژوهش را به صورت ثابت شده ذکر نمود.
• "ﭼﻪ ﭼﯿﺰی را می‎خواﻫﯿﻢ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﻢ، در ﭼﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪای، در ﮐﺠﺎ و در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ".

در پایان از خودتان بپرسید:

• آیا مقاله توانسته است آنچه در ذهن داشتید نشان دهد?
• آیا مقاله توانسته است تصویر درست و نسبتا کاملی از موضوع را ارائه دهد؟
• آیا مسئله اصلی بوضوح نشان داده شده است؟
• آیا هدف مقاله در ابتدای آن منعکس شده است؟
• آیا مقاله به هدف مطرح شده دست یافته است؟
• آیا ساختار مقاله منطقی و در بر دارنده همه اجزاء مورد نظر می باشد؟
• آیا عنوانهای فرعی بدرستی انتخاب شده اند؟
• آیا ساختار و متن مقاله از انسجام لازم و وحدت رویه و سبک برخوردار است؟
• آیا مرور پیشینه بدرستی انجام گرفته است؟
• آیا متن مقاله از پیشرفت منطقی برخوردار است؟
• آیا جمله های آغازین، میانی،  پایانی ، استنادها و نقل قول ها بجا و روشمند ارائه شده اند؟
• آیا حجم (طول) مقاله متناسب با موضوع است؟
• آیا چکیده مقاله بازگو کننده محتوای آن می باشد؟
• آیا کلید واژه‎ها بدرستی انتخاب شده اند؟

دلایل عدم پذیرش مقالات در مجلات علمی:

1) ابهام در موضوع مقاله و وجود تعداد زیاد مقالات مشابه پیشین

2) عدم تبیین زمینه اصلی تحقیق

3) نمونه‎گیری نامناسب

4) عدم رعایت اصول مقاله نویسی مورد نظر نشریه

5) عدم ذکر صحیح ارقام آماری

6) فقدان بحث و پرداختن به نتایج

7) چکیده های خیلی کوتاه و خیلی زیاد

8) بی دقتی در تهیه متن (غلط تایپی، اشتباهات متن)

9) عدم ارتباط موضوع مقاله با رویکرد نشریه

سرطان و روان شناسی

سرطان طیف وسیعی از افراد در سنین مختلف را به خود مبتلا ساخته و دارای عوارض جسمی و روانشناختی متعددی می­باشد که خود فرد مبتلا و اطرافیان وی را حین و پس از اتمام درمان مبتلا می­سازد. تغییرات ظاهری مانند ریزش مو و کاهش وزن تآثیر زیادی بر روی عزت نفس و اعتماد به نفس بیمار دارد. تغییرات فیزیکی بعد از درمان، مثل خستگی شدید، تهوع و ضعف باعث ایجاد احساس ترس از درد و مرگ در بیمار می‎‎شود. همچنین بیماران مشکلات روانشناختی سرطان را تجربه می‏کنند از قبیل غم، اضطراب، افسردگی، خشم، احساس ترس از مرگ، احساس گناه، اختلالات شخصیتی، اختلالات خلقی و اختلالات سوء مصرف مواد. این بیماران در مواجه با سرطان در مواردی نظیر تطبیق دادن خود با بیماری، کناره‎گیری از اجتماع و خانواده، تصمیم‎گیری راجع به شیوه‎های درمان، کیفیت زندگی، پذیرش تغییر شیوه نگهداری، هزینه‎های مالی، نگرانی راجع به شغل و موقعیت اجتماعی مشکلات شدیدی را تجربه می‎کنند. مراقبت‎های روانشناختی در بیماران سرطانی طبیعی و ضروری است و جزئی از فرآیند درمان محسوب می‎شود. دو وظیفه اصلی روانشناسان در حوزه مقابله با سرطان و بیماران مبتلا به آن، شامل پاسخگویی به نیازهای روانشناختی بیماران مبتلا به سرطان و مراقبان آنها در تمام مراحل بیماری و بررسی و شناسایی تمامی عوامل تاثیرگذار رفتاری و روانی بر مبتلایان و درمان‌یافتگان از سرطان می‌باشد. یکی از متغیرهای روانشناختی که توجه به آن در بیماران سرطانی حائز اهمیت می‏باشد، ابرازگری هیجانات است. ابرازگری هیجانی را به عنوان نمایش بیرونی هیجان بدون توجه به ارزش(مثبت یا منفی) و روش(کلامی یا بدنی) تعریف می‎کنند. برخی افراد، هیجان را آزادانه و بدون نگرانی از پیامدهای آن ابراز میکنند؛ برخی دیگر، در انتقال حالت‎های هیجانی محافظه‎کارند(إمونز و کلبی، 1995). عده‎ای هیجان خود را ابراز نمی‎کنند اما راحت زندگی می‎کنند و افرادی نیز هستند که وقتی هیجانات خود را بازداری می‎کنند، با خطر آشفتگی روانشناختی و مشکلات بالقوه‎ی جسمانی روبرو می‎شوند. هیجان، چهار عملکرد اصلی تحت عنوان نظم‎دهی به برانگیختگی، درک خود، ارتقای مهارت‎های مقابله‎ای و بهبود روابط بین فردی را برعهده دارد(کندی مور و واتسون، 1999) و در میان گذاشتن تجارب هیجانی منفی، یکی از شیوه‎های بازگرداندن تعادل از دست‎رفته و حفظ سلامت افراد است(پنبیکر، 1995). دواﻧﻠﻮ ﺑﺎ آﮔﺎﻫﻲ از ﻣﻮاﻧﻌﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﺗﺤﻠﻴﻞﮔﺮی ﻛﻼﺳﻴﻚ وﺟﻮد داﺷﺖ و ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻓﺮاروان ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻓﺮوﻳﺪ، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از ﻣﺪاﺧﻼت ﻫﻴﺠﺎن ﻣﺪار را به منظور"فشار" برای بسیج هیجانات و "چالش" با دفاع‎های به سطح آمده و جمع‎بندی یافته‎های بعد از تجربه هیجانی، به وجود آورد و مداخلاتی خلق کرد تا اینکه درگیری هیجانی بیمار را افزایش داده، و سطح مقاومت و دفاع‎های وی ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ، اﺑﺮاز ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ و ﻧﻴﺰ رواﺑﻂ ﺻﻤﻴﻤﻲ اﺳﺖ را ﺗﻀﻌﻴﻒ و ﻣﺘﺰﻟﺰل ﮔﺮداﻧﺪ(عباس، میشل و اوگردیزک، 2008). ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶها ﺣﺎﻛﻲ از اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺸﺎی ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ در درازﻣﺪت ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ اﺿﻄﺮاب، بیﺧﻮاﺑﻲ، افسردگی، خلق منفی و بازداری(پنبیکر، 1997؛ کنیل، 2004)، افزایش سلامت روان‎شناختی، کاهش مشکلات جسمی، رجوع کمتر به مراکز سلامت(کمپبل و پنبیکر، 2003)، بهبود کنش‎وری اجتماعی و عزت نفس(کینگ و إمونز،1990) می‎شود (خوریانیان، 2013). متغیر روانشناختی دیگری که لازم است در اﻓﺮاد مبتلا به سرطان مورد توجه قرار گیرد، ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی مکانیزم‎های دفاعی در مواجهه با بیماری سرطان است ﮐﻪ در رﻫﯿﺎﻓﺖﻫﺎی ﭘﻮﯾﺸﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه در روش دواﻧﻠﻮ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺷﺪه است. روان‎درمانی علاوه بر اینکه دامنه روابط میان بیماران را افزایش می‎دهد سبب افزایش آگاهی، فعالیت، تاثیر در اتخاذ تصمیم، کاهش نگرانی، افزایش اعتماد به نفس می‎گردد(تاوش، 1371). روان‎درﻣﺎﻧﻲ ﭘﻮﻳﺸﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت فشرده(ISTDP) ریشه در ماهیت روان‏تحلیل‏گری فروید دارد و از طریق فعالیت‏های مالان، ﻣﺎن، ﺳﻴﻔنئوس، اﺳﺘﺮاپ و ﺑﻴﻨﺪر ، دواﻧﻠﻮ،  ﭘﻮﻻک و ﻫﻮرﻧﺮ  و  دی ﺟﺎنگ تکامل یافت(دریسن و ﻫﻤﻜﺎران، 2009). ویژگی‏های بارز این رویکرد درمانی؛ تجربه هیجانی عمیق در حین جلسه‎ی درمان، سطح فعالیت درمانگر، تشویق بیمار به همکاری و توجه فعال به محدودیت زمانی، و همچنین تمرکز درمانی و معیارهای انتخاب ویژه است(عباس، 2002). پژوهش‎های عباس و همکاران(2014)، تاون و همکاران(2008)، باربر و همکاران(2012)، دریسن و همکاران(2015)، عباس و همکاران(2008) در ﻣﻮرد اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ روان‎درﻣﺎﻧﯽ ﭘﻮﯾﺸﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت فشرده ﺣﺎﮐﯽ از ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺜﺒﺖ اﯾﻦ درﻣﺎن در ﮐﺎﻫﺶ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎ، آﺷﻔﺘﮕﯽﻫﺎی ﻣﯿﺎنﻓﺮدی و ﮐﻨﺶوری ﺷﻐﻠﯽ/ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ بوده‎اند. هدف روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده، این است که بیمار بتواند دامنه وسیعی از هیجان‌های آدمی را بپذیرد، بر آنها تسلط یابد و آنها را یکپارچه سازد. این روش درمانی با اسـتفاده از فنون قفل‏گشایی ناهشیار و تصویرگری احساسات به صورت ملایم و همدلانـه موجـب می شـود تـا بیمـاران بـا تعارضـات ناشـی از بیماری سرطان، روابـط گذشـته، حـال و در ارتباط بـا درمانگر رویـارو شـوند و از طریق بازشناسـی و تجربه عواطف فعال سـاز و بازدارنـده، تعارضـات هیجانی‎شان را حل وفصـل نمایند. با توجه به اینکه افراد مبتلا به سرطان سینه به منظور پرهیـز از طـرد اجتماعی، هیجانـات خـود را سـرکوب و از حضـور فعـال در جمـع اجتنـاب می‎کنند، ابـراز هیجانـات در فضـای امـن همـراه بـا عدم احسـاس طـرد از سـوی درمانگـر بـه بهبـود عملکرد اجتماعی آنها می‏انجامد و این فرایند موجب می‎شود که بیماران سبک‎های غیرانطباقـی را کـه بـرای ارتبـاط بـا خود و دیگران استفاده می‎کرده، رها سازند و بجای آن، سبک‎های رشدیافته‏تری را اتخاذ نمایند. 

مشاوره و روان درمانی

مشاوره و روان درمانی 

مداخلات روانشناختی برای شناسایی و کاهش رنج ها و ضعف‌ها، و تحقق ظرفیت‌ها و توانایی‌های آدمی از موضوعاتی است که توجه روانشناسان، روانپزشکان، مددکاران اجتماعی، پزشکان عمومی و حتی مراجع قضایی را به خود جلب کرده است. مبنای این مداخلات، گوش دادن و فراهم کردن فرصت بروز و افشای افکار و احساسات است. یافته‌های پژوهشی گویای این واقعیت هستند که ابراز افکار و احساسات، عملکرد سیستم ایمنی و سلامت جسمانی و روانی را بهبود می‌بخشد. اصول علمی و دقیق رویکرد روان پویشی کوتاه مدت موجب می‌شود که بیماران در کوتاه‌ترین زمان ممکن، عمق احساسات و افکار خود را شناسایی و تجربه نمایند و به تبع آن سلامت روانی بیشتری را بدست آورند. رویکرد روان پویشی کوتاه مدت فشرده کارایی و اثر بخشی خود را در بسیاری از حوزه‌های اختلال روانی به ویژه اختلال افسردگی، اضطراب، اختلالات شخصیت و مشکلات بین فردی به اثبات رسانده است. این رویکرد درمانی به واسطه بررسی گذشته و ناخودآگاه بیمار در طی مراحل توالی پویشی و همچنین تفسیر رابطه گذشته و حال باعث خودشناسی و همچنین پی‎بردن به علل رفتار فرد می‌شود. احساسات ابراز نشده نسبت به والدین و مراقبین، در جلسات درمانی نسبت به درمانگر ابراز می شود، احساساتی که باعث کناره‎گیری هیجانی فرد در رابطه با دیگران می شد. همچنین با تمرکز بر انتقال‎های بیمار نسبت به درمانگر و دفاع‎های غیرانطباقی و چالش با آنها،  آگاهی بیمار نسبت به روابط و رفتار خود بیشتر می‎شود و قادر خواهد بود که برخلاف گذشته رفتار پخته‎تری با دیگران داشته باشد. تجربه یک موقعیت درمانی و همچنین استفاده از اصول درمان روان پویشی، فرایندی تأثیرگذار است که باعث تغییر ات اساسی در درون فرد می‎شود. روان پویشی کوتاه‌مدت فشرده از طریق تمرکز بر اضطراب تنظیم نشده، دفاع‌ها، انتقال‎های بیمار و هدایت آنها به سمت بازگشایی ناهشیار، بر روابط بیمار در حال و گذشته متمرکز می‌شود و وی را قادر می‎سازد که احساسات سرکوب شده، خواسته‎ها، و تجربه روابط صمیمی با دیگران را لمس کند و این تجارب را در زندگی روزمره خود به کار گیرد.

مشاوره تلفنی(ارتباط آسان)

مشاوره تلفنی و تاریخچه پیدایش آن

اﻣﺮوزه در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ رواﻧﻲ- اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻛﻤﻚ رﺳﺎﻧﻲ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ وﺟﻮد دارد . در دﻧﻴـﺎی ﻣﻌﺎﺻـﺮ، ﺑـﻪ دﻟﻴﻞ اﻓﺰاﻳﺶ ﺟﻤﻌﻴﺖ و ﻛﻤﺒﻮد اﻓﺮاد ﻣﺘﺨﺼﺺ (در ﻛﺸﻮرﻫﺎی ﺟﻬﺎن ﺳﻮم)  دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ روان ﭘﺰﺷـﻚ،   روان‌ﺷـﻨﺎس، ﻣﺸﺎور ﺧوب ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺎوره و ﻳﺎ ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪی از خدﻣﺎت ﻣﺪدﻛﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ.  ﮔـﺎﻫﻲ ﻧﻴـﺰ آداب و رﺳﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﻧﺴﺒﺖﻫﺎ و ﺑﺎورﻫﺎی ﻣﺬﻫﺒﻲ، ﻣﺎﻧﻊ ﻣﺮاﺟﻌﻪ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼـﺎن ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ .   در ﻃـﻮل روز  ﺑﺴـﻴﺎری از اﻓﺮاد و ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ اﻣﻜﺎن و ﻓﺮﺻﺖ ﺻﺤﺒﺖ رو در رو ﺑﺎ  ﻣﺸﺎور را ﭘﻴﺪا ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ از اﻳـﻦ رو، ﺗﻠﻔـﻦ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان وﺳﻴﻠﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ و در دﺳﺘﺮس ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ وﺳﻴﻠﻪ ارﺗﺒﺎط اﻓﺮاد ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺷﻮد و ﺳﺒﺐ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در وﻗﺖ و ﻫﺰﻳﻨـﻪ ﮔﺮدد. ﺗﻠﻔﻦ در ﺳﺎل 1876 اﺧﺘﺮاع و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎد ه ﻗﺮار گرفت. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﭘﺲ از 30 سال در ﺳﺎل 1905 اوﻟﻴﻦ ﺧﻄﻮط ﺗﻠﻔﻨﻲ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﻮدﻛﺸﻲ، در ﻟﻮس آﻧﺠﻠﺲ و ﻧﻴﻮﻳﻮرک، ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﻛﺮد و از دﻫﻪ 1950 رو به گسترش نهاد. ﺧﻄﻮط ﺗﻠﻔﻨﻲ اﺑﺘﺪا در آﻣﺮﻳﻜﺎ و ﺳﭙﺲ در ﻛﺸﻮرﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﻲ اروﭘﺎ و از دﻫﻪ 1980 در ﺑﺴﻴﺎری از ﻛﺸﻮرﻫﺎی دﻳﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨد آﻣﺮﻳﻜﺎی ﺟﻨﻮﺑﻲ، آﺳﻴﺎ و آﻓﺮﻳﻘﺎ در ﺳﻄﺢ ﻣﺤﺪودی داﻳﺮ ﺷﺪﻧﺪ.  اوﻟﻴﻦ ﺧﻂ ﺗﻠﻔﻦ در اﻳﺮان ﺑﺎ ﻧﺎم " صدای مشاور" در سال 1372 در ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ اﺳﺘﺎن ﺗﻬﺮان داﻳﺮ گردﻳﺪ. در حال حاضر 57 مرکز مشاوره تلفنی با 205 مشاور در 27 استان به ﺑﻪ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن، ﺧﺪﻣﺎت ﺗﻠﻔﻨﻲ اراﻳﻪ ﻣﻲدهند.

ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺸﺎوره ﺗﻠﻔﻨﻲ:

u   ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻤﺎس (ایجاد ارتباط)

u   ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺸﻜﻞ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮﺿﻮع

u   ارائه اطلاعات و راه‎حل‎ها

u   اﺟﺮای ﺷﻴﻮه اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه

u   جمع‎بندی و خلاصه نمودن مشاوره

u   ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎی ﺑﻌﺪی ﺗﻤﺎس ﮔﻴﺮﻧﺪه

u   ﺗﻬﻴﻪ گزارش

نکات مهم در مشاوره تلفنی:

v    تشویق ﻓﺮد ﺑﻪ ﺗﺄﻣـﻞ و ﺗﻔﻜـﺮ ﻋﻤﻴـﻖ در ﻣﻮرد ﻣﺸﻜﻞ

v    آزاد گذاشتن بیمار در دادن ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﺷﻤﺎره ﺗﻠﻔﻦ

v    گوش دادن ﺑﺎ دﻗﺖ و ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎی  ﺗﻤﺎس ﮔﻴﺮﻧﺪه

v    برقراری راﺑﻄﻪ ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ با بیمار ﺑﺪون هرگونه ﭘﻴﺶداوری

v    ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺸﻜﻞ و ﺑﻴـﺎن راﻫﻜﺎر، آن ﻫﻢ ﺑﺪون اﻟﻘﺎء

v    تشویق مراجع به صحبت کردن در مورد احساساتش

v    صحبت کردن به صورت آرام و آهسته به منظور درک کلمات و جملات توسط مراجع

v    انعکاس جملات با استفاده کلمات خود مراجع

v    استفاده از جملات کوتاه و پرمحتوا

طلاق

طلاق به هر دلیل درست یا نادرست برای فرد، جامعه، و فرزندان طلاق پیامدهایی دارد. در بهترین حالت شاید ترحم محیط و افراد پیرامون خود را دریافت کنند و زندگی بعد از طلاق به معنی یک زندگی ناقص است که غالباً زنان و فرزندان، بیشترین آسیب را متحمل خواهند شد. دو نیمه شدن خانواده در اغلب موارد اثرات جسمی، روانی و اقتصادی درازمدتی را بر همه‎ی اعضا خانواده و حتی  اطرافیان بر جای خواهد گذاشت. تحقیقات روانشناسی نشان داده است که بچه‌ها مرگ والدین خود را راحت‌تر از طلاق می‌پذیرند، زیرا مرگ پدیده‌ای طبیعی است درحالی‌که طلاق پدیده‌ای جبری است و طی آن زوجین با تنفر از هم جدا شده‌اند. امروزه اکثریت زوجین به صورت شتاب‎زده و احساسی ازدواج می‎کنند و در تعاملات اولیه، شخصیت واقعی خود را بروز نمی‌دهند. پس از ازدواج، رفتارهای مهیج و نمایشی آنها کمرنگ می‎شوند و خود واقعی زوجین نمایان می‎گردد و در آن شرایط است که زوجین احساس می‎کنند که به اندازه جغرافیای انسانی از یکدیگر فاصله دارند. از آنجایی که مهارت‌های حل مسئله را برای عبور از مواقع بحرانی را نیاموخته‎اند به پاک کردن صورت مسئله اقدام می‎کنند و تقاضای طلاق می‎دهند.

علل ﻃﻼق

براساس مطالعات انجام شده در نشریات معتبر عواملی مانند اﺧﺘﻼفات ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﻣﺸﮑﻼت اﻗﺘﺼﺎدی(ﻓﻘﺮ، ﺑﯿﮑﺎری و ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ)، فقدان ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ(ﻓﻘﺪان رﺿﺎﯾﺖ ﺟﻨﺴﯽ)، خشونت خانگی، وابستگی شدید به شبکه‎های اجتماعی مجازی، نارسایی و عدم پختگی شخصیتی، خیانت جنسی و اﻋﺘﯿﺎد به مواد مخدر از مهمترین عوامل موثر در بروز پدیده طلاق ﺑﻮده اﺳﺖ.

اثرات فردی، خانوادگی و اجتماعی طلاق

- اﺑﻌﺎد ﻓﺮدی ﻃﻼق: شامل ﺗﺮس از آﯾﻨﺪه، اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه، اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ، ﻣﺸﮑﻼت ﺟﺴﻤﯽ و روانی، ﻣﺸﮑﻞ دوﮔﺎﻧﮕﯽ ﻧﻘﺶ، ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎﻟﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺑه وﯾﮋه ﺑﺮای زﻧﺎن، اﻧﺰوای اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﺧﺘﻼل در ﻫﻮﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎی ازدواج، ارﺗﮑﺎب ﺑﻪ ﺟﺮم و ﺑﺰﻫﮑﺎری و ﮐﺎﻫﺶ رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ.

- اﺑﻌﺎد ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﻃﻼق: شامل اثرپذیری ﻓﺮزﻧﺪان در زمینه ارﺗﮑﺎب ﺑﻪ ﺟﺮائم و ﺑﺰﻫﮑﺎری، ﻣﺸﮑﻼت ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ کودکان و ابهام در زﻧﺪﮔﯽ آینده آنان، اﺧﺘﻼل در شکل‎گیری ﻫﻮﯾﺖ ﻓﺮدی و اجتماعی ﻓﺮزﻧﺪان، اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه و ﺳﺮدرﮔﻤﯽ، ﻣﻮاجهه شدن ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﻧﺎﺗﻨﯽ، طرد خانوادگی و اختلاف با سایر اعضای خانواده.

 - اﺑﻌﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻃﻼق: شامل اﻋﺘﯿﺎد، ﺧﻮدﮐﺸﯽ، اختلال در روابط بین فردی، تن دادن به ازدواج‌های موقت، اختلاف بین فرزندان با همسر در صورت ازدواج مجدد، انحرافات جنسی و قرار گرفتن در معرض انواع بیماری‎های عفونی و ویروسی، فرار از منزل، تکدی‌گری و افزایش کودکان خیابانی.

راهکارهای پیشگیری از طلاق

üمدیریت زمان جهت استفاده از انواع رسانه‎ها و شبکه‎های اجتماعی توسط زوجین

üپایبندی به ارزش‎های انسانی و تقویت اعتماد اجتماعی

üبرقراری تعادل بین سبک زندگی سنتی با سبک زندگی مدرن

üتلاش برای تغییر اولویت‌های زندگی بجای تلاش برای تغییر دادن یکدیگر

üتقویت مهارت‎های ارتباطی(شنیداری، دیداری و لمسی)  در ارتباط با همسر

üممانعت از مداخلات دیگران در زندگی خصوصی

üکشف علائق و فعالیت‎های مشترک برای تعمق بخشیدن به صمیمیت

üگوش دادن فعالانه به همسر همراه با درک و تائید موقعیت وی

üرعایت حریم خصوصی و اجتناب از تخریب یکدیگر در موقعیت‎های اجتماعی

üافزایش انطباق و انعطاف‎پذیری در هر یک از زوجین

üتوانمندسازی زوجین جهت مقابله با آسیب‎های اجتماعی

üدریافت خدمات روانشناختی تخصصی از مراکز روانشناسی برای مشکلات پیچیده